JEAN MIRANDE (1925). Haren poemagintzak aportatzen duen formari buruzko ardurak, idazmoldearen ederrak eta ihardukiaren dotoretasunak influentzi haundi bat izan du euskal poesia berrian. Poemak «Euzko-Gogoa»-n eta «Egan»-en. Elkar kontrako sensazioren nahasmenduan datzan sensualitate berezi eta arrotz bat lortzen du, ohizko euskal molde poetikoetan ezezagun zena.