Federiko Krutwig Sagredo (Getxo, 1921) aire berria da euskal literaturan, alde askotatik. Europako ideologia berriak dakarzkigu bere lanetan; lehenengo autorea da (Chahoren salbuespenaz) kristau ez dena, beste iturri filosofiko batzuetan edan duena: budismoan, esaterako. Bestalde, euskaldunberria da, lapurtera klasikoaren aldekoa eta idazkera kultista bat proposatzen eta erabiltzen duena.
Poemak ez zituen liburuetan kaleratu, aldizkarietan baizik; haietako bi dakarzkizugu hona, eta berauetan argi nabari dira egilearen ideiak: nihilismoa, antisentimentalismoa, dena gezurra eta irudipena besterik ez delako ustea.
Obrak:
— Ekhaitza (1980)
— Otsoaren bidea (1982)
— Igibarziaren iphuinak (1982)
— Garaziko oihanaren thauma (1983)
— Ortziren zaldiak (1983)