ostirala, urriak 31

EMAILUA

Eider Rodriguezen bosgarren ipuin liburua
Zerua argi egon arren, arnasa hartzea hain erraza ez den paisaia bat hedatzen da Dena zulo bera zen ipuin liburuan. Edertasunaren eta heriotzaren igurtzi amaigabean, bakea ez, egia aitzurtu nahia da protagonista. Laguntasuna eta sentsualtasuna ageri dira, olatu artifizialak eta uharteak, doluen aurreko doluak, zorion moderatua, esku batzuek egin dezaketena baina sekula egingo ez dutena. Hendaian, Bordelen, Donostian, Irunen, Koh Phangan-en, Hondarribian, Errenterian; elkar besarkatuta kabitzeko moduko zulo txiki batekin aski zatekeen. Gauza guztien azken aldi bat —eta ondorioz lehena— aurkituko du irakurleak Eider Rodriguezen bosgarren ipuin liburuan. Osorik irakur dezakezue sarean.
eiderRo

SOLASEAN

Bernardo Atxaga: «Nahiago dut pixka bat estrabagantea izatea, 'petit bourgeois' izatea baino»
Berria, 2025-10-26

Leire Ugadi: «Ez nuke mitin politiko bat emango, baina poesian eroso nago»
Argia, 2025-10-19

Paloma Rodriguez Miñambres: «Emakumeek sortutako pertsonaiek rol tradizionaletatik harago doazen asmoak dituzte»
Berria, 2025-10-08

IDAZLEEZ ARI

Arantxa Urretabizkaia

Intimotasuna izan daiteke Urretabizkaiaren ekarpenik garrantzizkoena. Ordura arteko eleberrigintzan, edo kanpotik kontaturiko istorioak ziren, edo ikuspegi sozial bat ageri zuten; hemen, berriz, pertsonaren barnea da axola duena: norbera bihurtzen da gaia, fokoa.

Harkaitz Cano

Canoren narratiba errealitateaz elikatzen da, eta itxuraz orekatua den errealitate horretan pitzadurak antzematen ditu, egunerokotasunaren alderdi asaldagarria azaleratzen duten pitzadurak hain justu.

Xabier Lete

Giza izatearen zergatiaz galdetzen du, kexu eta samina adieraziz; kezka orokor horrek hainbat adar hartzen ditu gero, abstrakzioaren bitartez poema erlijiosoak egiteko, edo konkrezioaren bidez euskal gizartearekiko ezinegona azaltzeko.